"Nos últimos meses estanse sucedendo a un ritmo
nunca visto a desaparición do tecido industrial galego. Uns datos que
demostran que a pouca industra deste país morre paseniñamente pola
inacción das administracións, os fondos boitres e as especulacións, e a
falta de certezas laborais. Esta é a radiografía dunha crise que afecta
a máis de 5.100 traballadores, desde a industria naval, á telefónica,
pasando polas enerxéticas ou hidroeléctricas.
As plantas de Alcoa na Coruña e en San Cibrao, as centrais de Meirama e As Pontes, as plantas de Ferroatlántica, os astaleiros Vulcano ou Barreras, as filiais e subcontratas de Navantia ou R e así un longo etcétara. Son sectores fundamentais da industria galega que comezan a ser mortos vivintes. Unha industria que, ademais, no país, dá emprego a miles de traballdores.
Hai meses que a industria galega está en números vermellos. Así o
indican distintas estatísticas publicadas nos últimos meses. A última do
Instituto Nacional de Estadística (INE) pon unha gran mancha negra sobre un dos poucos motores da economía galega,
a súa industria. As vendas e a entrada de pedidos na industria galega
baixaban en xuño un 0,15 e un 0,6% respectivamente en xullo en
comparación co mesmo mes de 2018.
Unha baixada leve pero continuada nos últimos meses que contrasta co
incremento en torno ao 3% que se rexistra na media española, tanto para a
produción como para os pedidos. En concreto, Galicia é unha das cinco
comunidades nas que descende a facturación da industria, mentres sobe no
resto.
De feito, este país acumula catro meses de caídas interanuais consecutivas nas vendas,
xa que o último dato positivo produciuse en marzo. Na media do ano,
entre xaneiro e xullo, avanza a facturación un 0,3%, por baixo da media
estatal (+0,7%).
CAÍDA DAS EXPORTACIÓNS
Unha situación que se reflicte nas exportación que tamén baixaron un
2,1% en xullo en comparación co mesmo mes de 2018, ata quedar en 1.876
millóns de euros de valor, segundo os datos publicados hai uns días polo
Instituto Galego de Estatística(IGE).
Deste xeito, Galicia xa acumula cinco meses consecutivos de caídas interanuais,
pois o seu último aumento produciuse en febreiro. De media no que vai
de ano, entre xaneiro e xullo, hai un retroceso do 8,9%, ata un total de
12.385 millóns. O descenso galego en xullo contrasta co incremento en
España do 3,8%. Ademais, nos sete primeiros meses o Estado alcanza o seu
máximo histórico de vendas ao exterior, cun avance do 2%.
A automoción foi o sector con maior impacto negativo en xullo en
Galicia, ao caer un 3,6%, xa que representa o 21% das exportacións. Os
combustibles (-2%) e o material eléctrico (-1,6%), séguenlle en baixadas
máis importantes. Ao longo de 2019 a venda de vehículos descende un 5%.
CRISE
O presidente da Xunta, Alberto Núñez Feijóo,
preguntado xa por este medio sobre esta situación evita falar de crise e
atribúe este parón da industria galega aos efectos da inestabilidade do
Goberno central. Con todo, os feitos din outra cousa. Aínda que a falla
dun goberno en Madrid poida ter certa repercusión nos medidores
económicos, o certo é que Galicia está ante o que a oposición xa
califica de “emerxencia industrial”.
Unha crise que nos últimos meses ameaza con levar por diante o pouco tecido empresarial que existe en Galicia.
A decisión de Endesa de acelerar o peche da central das Pontes, un
anuncio feito a pasada semana, ameaza con converterse nunha bomba en
plena precampaña electoral. Unha tensión que xa se suma ao peche da
outra central térmica, a de Meirama
ENDESA E MEIRAMA
Endesa explica a decisión de pechar As Pontes para cumprir as
directivas europeas contra a contaminación por carbón. Actualmente,
máis dun milleiro de persoas, tanto directa como indirectamente,
dependente laboralmente desta central térmica co que o peche das Pontes
suporía unha grave crise industrial para a comarca do Eume e
Ferrolterra, pero tamén para as lucenses da Terra Cha e da Mariña.
Ademais, o peche desta empresa, que é propiedade da italiana Enel,
afectaría a 27.000 persoas, tanto pasivos como activos, viudos, viudas e
horfos que mantiñan uns dereitos adquiridos que se trataban de
retribucións en especie intercambiadas por salario durante o tempo
activo do traballador, tal e como recolleron os sucesivos convenios de
empresa.
Endesa sinalou que o valor neto contable, a data de hoxe, do conxunto
de centrais térmicas de carbón peninsular ascende a uns 1.300 millóns de
euros, incluíndo o importe estimado da provisión para o desmantelamento
das dúas centrais que posúe.
Na mesma situación se atopa a central de Meirama. Naturgy, a antiga Gas
Natural xa anunciou o seu peche no 2020, aínda que a data definitiva
dependerá do Executivo central.
Unha situación que afecta a máis de cen
traballadores, tanto directos como indirectos. O persoal directo suma
77 operarios, 40 dos cales traballarán primeiro no desmantelamento da
planta de carbón, e logo serán recolocados noutros centros de traballos,
segundo apuntou a empresa.
ALCOA
Outro dos grandes conflitos laborais que afectan a Galicia é o futuro
de Alcoa con 1.500 postos de traballo directos pedentes dun fío . Tras o
peche de Alcoa A Coruña, que afectou a case 400 traballadores, a
internacional americana dona da empresa ameaza con pechar tamén a súa
maior planta na península, a de San Cibrao, en Cervo. O seu argumento é a
situación de "incerteza" pola falta de "medidas concretas" do Goberno
para "solucionar o problema da enerxía para a industria do aluminio.
Actualmente, a fábrica da Mariña lucense reduciu un 11 por cento a súa
produción, aínda que sen consecuencias sobre o emprego. O presidente de
Alcoa España apuntou que, "de momento, non hai ningunha outra medida a
maiores a tomar", pero verase "en función de como evolucione".
FERROATLÁNTICA
Outros dos puntos de atención sobre a actualidade da industria galega está sobre Ferroatlántica,
a metalúrxica productora de ferroaliaxes, antiga propiedade do Grupo
Villar Mir e que agora afronta un momento de incerteza logo da compra
efectuada polo grupo de investimentos multinacional TPG Sixth Street
Partners. A consencuencia é que o lote completo incluía fontes
hidroeléctricas (encoros), as factorías de Cee, Dumbría e Sabón, todas
na provincia da Coruña.
A cuestión é que desde o comité de empresa de Cee denuncian o escaso ou
nulo investimento para mantemento das instalacións e a intención deste
fondo de investimentos de especular a conta da enerxía eléctrica. Na
actualidade son máis de 550 os traballadores directos das distintas
factorías do antigo Grupo Villar Mir.
BARRERAS E VULCANO
Tamén o sector dos astaleiros, un dos grandes activos e históricos
activos económicos de Galicia está en perigo, especialmente, na comarca
de Vigo. A crise tamén pode levar por diante a históricos como Vulcano,
con 69 traballadores. Outros, como Hijos de J. Barreras, do que dependen
medio milleiro de traballadores, atravesan por graves problemas.
Hai uns días, a xunta de accionistas de Hijos de J. Barreras (liderada
por PMI, filial de petroleira mexicana PEMEX) cesaba a toda a directiva
do astaleiro. Esta decisión está condicionada pola súa complicada
situación que, a pesar de ter unha carteira de pedidos por valor de máis
800 millóns de euros, afronta momentos delicados por sobrecustos en
contratos, atrasos e débedas cos provedores.
Os cambios na dirección da empresa expoñen a incógnita acerca dunha
posible capitalización do estaleiro. Así, algunhas fontes do comité de
empresa apuntan á entrada no accionariado de Ritz-Carlton, cuxa filial
de minicruceros de luxo (Ritz-Carlton The Yatch Collection) está a
construír un barco, e anunciou un segundo, nesta bancada viguesa.
Peor está a situación en Vulcano, enfilado xa cara a un peche seguro.
Así o confirmaba hai uns días o director do Instituto Galego de
Promoción Económica (Igape), Juan Manuel Cividanes, que lamentaba que "a
día de hoxe" non hai "ningunha empresa que manifeste interese claro de
dar continuidade á actividade" a este estaleiro de Vulcano en Vigo, cuxo
persoal espera á execución do expediente regulador de emprego (ERE).
SUBCONTRATAS DE NAVANTIA
Ademais de Barreras e Vulcano tamén hai problemas laborais en dúas
subcontratas de Navantia; Tecman-Elecrorayma e Indasa. A primeira,
auxiliar encargada do servizo de mantemento nos dous estaleiros que a
empresa naval pública Navantia ten na Ría de Ferrol, e a segunda, do
mantemento das cabinas de pintura, iniciaron a finais do pasado mes
folgas de carácter indefinido para reclamar a readmisión de nove e seis
traballadores despedidos, respectivamente. Tras varias protestas e
negociacións, Indasa anulou os seis despedimentos previstos, pero non
así Electrorayma-Tecman, cuxos traballadores continúan coas protestas.
ISOWAT
Outro conflito laboral é o que viven os 66 traballadores da empresa
Isowat na Coruña que levan semanas de protesta e piden a "implicación"
da Xunta para garantir a continuidade dos seus empregos ante a
proximidade da finalización do expediente de regulación temporal de
emprego (ERTE). Precisamente, este 1 de setembro rematou o ERTE para o
persoal co que pasarán a cobrar o 50% ao ir ao paro.
SUBCONTRATAS DE R
Tamén operarios de subcontratas de R reclaman a implicación da Xunta na
defensa dos seus empregos ante o proceso de deslocalización de servizos
por parte de Euskatel, propietaria do operador de telecomunicacións. Os
sindicatos amosaron xa súa preocupación porque as medidas adoptadas por
Euskatel "poidan alcanzar ata o 50% dos case 800 postos de traballo
existentes a día de hoxe".
BANCO PASTOR
Finalmente, tamén o Banco Santander pechou a finais do pasado mes 176 oficinas,
26 delas en Galicia, no marco da execución do Expediente de Regulación
de Emprego (ERE) que acometerá a entidade e que contempla a clausura dun
total de 1.150 sucursais. Unha medida que afectou, segundo os
sindicatos, a máis dun milleiro de traballadores en Galicia." (Galicia Confidencial, 01/10/19)
No hay comentarios:
Publicar un comentario