"Político tardío --foi o primeiro presidente autonómico elixido as urnas con máis de 60 anos--, Gerardo Fernández Albor
naceu na capital galega en setembro de 1917. A vocación levouno polo
camiño da Medicina, carreira que iniciou na Universidade de Santiago de
Compostela e que concluíu tras verse interrompidos os seus estudos ao
empezar a Guerra Civil en 1936, pero non lle impediu involucrarse na
vida pública.
Precisamente, esa paréntese na súa vida tamén é a máis escura pois
marchou a Alemaña para ser piloto. O historiador Carlos Fernández
Santander recolle en 'Alzamento e Guerra Civil en Galicia (1936-1939)'
que Albor tiña 21 anos cando, xa como alférez provisional da aviación de
Franco, marchou á Alemaña nazi a facer "cursos de
perfeccionamento" na Luftwaffe. É 1938, en plena guerra civil e cando a
Lexión Condor xa bombardeara Guernica.
Tras esta experiencia volta como tenente alferez e retoma os estudos de
Medicina. Tras licenciarse amplía a súa formación médica en varias
cidades europeas. Os seus anos de mocidade centrounos Albor no seu
desenvolvemento profesional como especialista en Cirurxía Xeral e Dixestiva, así como ao impulso de sociedades científicas.
De feito, nesa época tamén decidiu meterse no mundo empresarial e
afondar no galeguismo. Foi o fundador do Policlínico La Rosaleda, un
hospital privado situado na capital galega, referente na medicina dos
anos 60 e 70. Tamén é neste tempo cando, a pesar das súas ideas
conservadores, se aproxima a intelectuais e galeguistas de mediados do
século XX en Galicia como Domingo García-Sabell ou Ramón Piñeiro.
A súa implicación cultural ligouno ao impulso da Fundación Penzol e
doutras entidades similares como as que se centran nas figuras de
Rosalía de Castro, Alfredo Brañas ou Castelao. Tamén formou parte do
grupo 'Realidade Galega', aínda que o paso cara adiante deuno da man de
Manuel Fraga, con quen entrou de cheo en política ao concorrer ás
primeiras eleccións autonómicas de outubro de 1981 como candidato de AP.
ÉXITO E CAÍDA
Tras gañar os comicios, dos que saíu un Parlamento galego plural no que
entraron seis organizacións que frutificaron en catro grupos --AP,
centristas, socialistas e grupo mixto--, foi investido presidente en xaneiro de 1982 e
botou a andar o autogoberno. Repetiu a finais de 1985 como candidato de
Coalición Popular, na que xunto a AP integráronse outras forzas como
Centristas de Galicia, e de novo logrou a vitoria.
O novo éxito nas urnas, con todo, precedeu a un ano de inestabilidade
política no seu Goberno, que culminou en outubro de 1986 coa dimisión do
seu vicepresidente, Xosé Luís Barreiro e doutro cinco conselleiros.
Manuel Fraga apoiouno e el sumou a Mariano Rajoy como vicepresidente
para tentar manter o Executivo, pero unha moción de censura cruzouse no
seu camiño e situou en setembro de 1987 ao socialista Fernando González
Laxe como novo presidente.
EURODEPUTADO E PRESIDENTE DE HONRA
Pero a marcha da Xunta non supuxo para Fernández Albor o abandono da
política. De feito, o mesmo ano no que Fraga recuperaba o Executivo
autonómico para o PP, o primeiro presidente autonómico elixido as urnas
entrou na Eurocámara e presidiu na primeira etapa a Comisión creada para
a reunificación de Alemaña.
Durante unha década, a vida política de Albor estivo ligada a Europa,
pero nin sequera cando deixou o Parlamento europeo con máis de 80 anos
se retirou da actividade pública. De feito, en 2007 foi o primeiro
expresidente en pedir o ingreso no Consello Consultivo e acudiu cada día
ao seu despacho no centro de Santiago mentres lle deixou a saúde.
Este
feito provocou unha tensa polémica entre o PP e En Marea que denunciou
que Albor levaba cobrando case 60.000 euros anuais sen ir traballar.
FARIÑA
A última polémica que tivo que aturar o finado político foi a súa
vinculación co narcos e contrabandistas dos anos 80. Un feito que, aínda
coñecido, non se popularizou ata que se emitiu a serie Fariña.
Nun dos
seus capítulos podíase ver a Albor conversando con varios narcos nun
hotel en Vilanova da Cerveira, entre eles, Marcial Dorado, que logo
tamén mantería unha longa amistade co actual presidente galego, Alberto
Núñez Feijóo." (Galicia Confidencial, 12/07/18)
No hay comentarios:
Publicar un comentario