"Nós fomos testemuñas do colapso das Urxencias o día 2 de xaneiro".
A Asociación de Pacientes e Usuarios do Clínico de Santiago é un dos
colectivos máis activos na reivindicación de melloras na asistencia do
hospital compostelán, o de referencia para múltiplas comarcas da
contorna.
O pasado día 2, ao coñeceren "a situación de colapso" das
Urxencias, cinco membros do colectivo "desprazámonos persoalmente ata o
servizo" e "nese momento -aseguran- eran un total de 29 pacientes os que
formaban unha cola que os auxiliares e celadores ían movendo" nun
corredor. O tempo de espera era dunhas tres horas, manteñen.
Este é o pano de fondo, asegura o colectivo, no que se desencadearon as dúas
mortes que investiga a Fiscalía tras a denuncia presentada pola doutora
Fátima Nercellas, delegada sindical que tamén advertiu do colapso ao
Sergas naquel mesmo día a través de correos electrónicos.
Esta
médica, cre a asociación, está "sendo obxecto dun linchamento
institucional por esixir responsabilidades a aqueles que coas súas
decisións poñen en perigo a vida dos pacientes". E "como nós
fomos testemuñas das denuncias e avisos de colapso", explican, queren
darlle "o noso total apoio" e "agradecemento por defender os nosos
dereitos".
A Asociación de Pacientes e Usuarios decidiu
pronunciarse publicamente despois de que, nos últimos días, diversos
cargos da Xunta e do PPdeG, a comezar polo presidente Feijóo e polo conselleiro Vázquez Almuíña, acusasen abertamente a Fátima Nercellas de mentir. E,
especialmente, tras o comunicado na que a Xerencia da área sanitaria de
Santiago asegurou que os dous pacientes falecidos "recibiron atención"
aos "poucos minutos". Nomeadamente, "nun caso aos 9 minutos e
noutro, aos 14 minutos", negando outra volta que o denunciado se
corresponda coa realidade.
Para o colectivo de pacientes "resulta incrible ter que aclararlle á
Xerencia" que "o feito de que todos os pacientes, igual que os que
faleceron despois de permaneceren no corredor, fosen cualificados cunha
cor que determina o tempo máximo en que deben ser atendidos en función
da súa doenza" non significa que fosen atendidos en sentido estrito. "A triaxe [clasificación ao chegar] non é atención urxente, senón clasificación de gravidade para recibir dita atención".
Así, detallan, "se
un paciente está clasificado coa cor amarela, como era o caso dos
pacientes que posteriormente faleceron, deberá ser atendido nun máximo
de 60 minutos". Pero estas dúas persoas, segundo a asociación,
"no canto de seren tratadas como pacientes de risco foron colocadas na
cola dos corredores de acceso, agardando horas á súa vez".
"Todos os
pacientes que permanecemos nesta situación, despois de sermos
cualificados pola triaxe, temos un risco de padecer en calquera momento
episodios de saúde derivados da demora na asistencia que poden poñer en
perigo as nosas vidas ou empeorar o nosa situación física", agregan.
Neste contexto a asociación di non poder "admitir" que "se afirme, sen
rubor ningún, que non eran necesarios ese día" e "todos nos que se
producen colapsos" habilitar "máis espazos para atender a demanda de
asistencia urxente".
"Se realmente había ocos libres e eran
suficientes", como mantén o Sergas, consideran, cabe preguntarse por que
había pacientes a agardar nos corredores "durante horas". "Unha
vez máis, preténdese normalizar o maltrato asistencial" e, neste caso,
"manchar a traxectoria profesional" de quen denuncia." (David Lombao, Praza Pública, 17/01/19)
No hay comentarios:
Publicar un comentario