"Dicía Valdano, aquel ex futbolista reconvertido por un tempo a filósofo, que o fútbol é máis que nada un estado de ánimo. Non faltan expertos económicos que acreditan en que tamén a crise é, sobre todo, un estado de ánimo.
O
anterior presidente do goberno Rodríguez Zapatero, sostivo durante un
tempo a mesma opinión. Quizá este fose o motivo de por qué el, de
natural optimista, se negou durante tanto tempo a aceptar que había
crise. So caeu do cabalo e aceptou que a crise non era só anímica, cando
dende Europa, ou dende Alemaña, empezaron a poñerlle deberes de
obrigado cumprimento.
Os
defensores desta teoría opinan que os nosos hábitos de consumo
modifícanse simplemente de tanto oír falar da crise. Aínda que a
situación laboral ou económica dunha persoa non se teña visto afectada,
hai crise e iso significa que hai que gastar menos e que hai que adiar
as decisións de compras importantes.
Segundo esta argumentación, ao
menos unha parte da caída na demanda interna tería a súa orixe nese
estado de ánimo xeneralizado. (...)
Sen
embargo, non todo é estado de ánimo. No Gráfico amósanse as
respostas a respecto das dificultades da economía familiar para chegar a
fin de mes. O 10,52% manifestan que teñen moitas dificultades para
chegar a fin de mes. E o 60,34% que chegan con dificultade. Polo tanto,
só un 29,14% chegan con certo desafogo.
No hay comentarios:
Publicar un comentario